Öpsem bebek gözlerinden çok ağlatırlar.
Sarsam seni kollarımdan bir gün alırlar.
Sevsem seni doyasıya yıpratırlar.
Bir sürü kuru gürültü parçalar sevgimizi ey kader.
Böyle mi olmalı solmalı sevgililer?
Sabretmenin son Tesbih taşında yüreğim.. Doksan dokuzuncu taşı elimde sabrın... Korkuyorum o bittiğinde bende bitmiş olacak tahammül.. Yine de son taşıdır sabrın dayandırır beni bir vakit daha bilinmeye.. Sonrası...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder